Πέθανε σε ηλικία 91 ετών η συγγραφέας Αμαλία Μεγαπάνου, η γυναίκα που ταύτισε τη ζωή της με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Η Αμαλία Μεγαπάνου πρώην Καραμανλή, το γένος Κανελλοπούλου, υπήρξε σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Γεννήθηκε το 1929 στην Αθήνα και είναι κόρη του Αναστάσιου Κανελλόπουλου, αδερφού του πολιτικού και φιλοσόφου Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Το 1951 παντρεύτηκε με τον μετέπειτα πρωθυπουργο Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η Μεγαπάνου τον ακολούθησε και στην εξορία του στο Παρίσι τη δεκαετία του ΄60. Η σχέση τους όμως κράτησε μέχρι το 1972, όταν και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο. Αιτία ήταν η δύσκολη συμβίωση, την οποία παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Καραμανλής.
Στις 17 Μαΐου 1973 παντρεύτηκε τον μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνο, του οποίου το όνομα χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας. Από τις πρώτες εκδόσεις της είναι τα «Σχέδια από ελληνικά κεντήματα» (Ι και ΙΙ – πρακτικός οδηγός) από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη (1981).
Ο «Διάλογος με την Αννα» (Libro, 1988) ήταν η εκ βαθέων συνομιλία της με μια 52χρονη γυναίκα που εκδιδόταν σε οίκο ανοχής, ενώ ο «Εκτωρ» (Libro, 1989) το πορτρέτο ενός καταπιεσμένου ομοφυλόφιλου άνδρα.
Το 2006 παρουσίασε τα «Πρόσωπα και άλλα κύρια ονόματα – Μυθολογικά, ιστορικά έως τον 1ο μ.Χ. αι. της αρχαίας ελληνικής γραμματείας» (Μουσείο Μπενάκη, εκδ. Εναστρον). Εχει μεταφράσει, εξάλλου, το «Γυναίκες στον ελληνικό μύθο» της Mary Lefkowitz (Καστανιώτης, 1995) και τον «Ομηρικό ύμνο εις Δήμητρα» (Libro, 1995).
Η Αμαλία Μεγαπάνου πρώην Καραμανλή, το γένος Κανελλοπούλου, υπήρξε σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Γεννήθηκε το 1929 στην Αθήνα και είναι κόρη του Αναστάσιου Κανελλόπουλου, αδερφού του πολιτικού και φιλοσόφου Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Το 1951 παντρεύτηκε με τον μετέπειτα πρωθυπουργο Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η Μεγαπάνου τον ακολούθησε και στην εξορία του στο Παρίσι τη δεκαετία του ΄60. Η σχέση τους όμως κράτησε μέχρι το 1972, όταν και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο. Αιτία ήταν η δύσκολη συμβίωση, την οποία παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Καραμανλής.
Στις 17 Μαΐου 1973 παντρεύτηκε τον μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνο, του οποίου το όνομα χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας. Από τις πρώτες εκδόσεις της είναι τα «Σχέδια από ελληνικά κεντήματα» (Ι και ΙΙ – πρακτικός οδηγός) από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη (1981).
Ο «Διάλογος με την Αννα» (Libro, 1988) ήταν η εκ βαθέων συνομιλία της με μια 52χρονη γυναίκα που εκδιδόταν σε οίκο ανοχής, ενώ ο «Εκτωρ» (Libro, 1989) το πορτρέτο ενός καταπιεσμένου ομοφυλόφιλου άνδρα.
Το 2006 παρουσίασε τα «Πρόσωπα και άλλα κύρια ονόματα – Μυθολογικά, ιστορικά έως τον 1ο μ.Χ. αι. της αρχαίας ελληνικής γραμματείας» (Μουσείο Μπενάκη, εκδ. Εναστρον). Εχει μεταφράσει, εξάλλου, το «Γυναίκες στον ελληνικό μύθο» της Mary Lefkowitz (Καστανιώτης, 1995) και τον «Ομηρικό ύμνο εις Δήμητρα» (Libro, 1995).
