Το MIRfestival 2021 επιστρέφει στην Αθήνα, από 28 Ιουνίου έως 4 Ιουλίου.
Το φεστιβάλ δανείστηκε εξ αρχής τ' όνομα του από τον ομώνυμο διαστημικό σταθμό, θέλοντας να δηλώσει ότι φέρνει ένα παράλληλο σύμπαν από καλλιτεχνικά πρότζεκτ, όπου η περιπέτεια ανάμεσα στη σκηνή, στην εικόνα, στον ήχο, στους ερμηνευτές, στους «θεατές» και στις ιδέες, ανοίγει καινούργιους ορίζοντες στις παραστατικές τέχνες.
Φέτος παρουσιάζει εννέα ευρηματικά πρότζεκτ Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, σε επιμέλεια της ιδρύτριας και καλλιτεχνικής διευθύντριας του φεστιβάλ, Χριστιάνας Γαλανοπούλου. Κάνουν πρεμιέρα σε ιστορικούς ή εναλλακτικούς εξωτερικούς χώρους: στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, τον Λόφο Νυμφών, στον κήπο των Ελλήνων αρχαιολόγων (Ερμού 134), στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου (Σίνα 31), στο γήπεδο μπάσκετ οδού Θεσσαλονίκης και Στρ. Μακρυγιάννη (κάτω από τη Γέφυρα Μοσχάτου), στο πάρκινγκ Μ. Αλεξάνδρου 130, στη Σχολή Ασφαλούς Οδήγησης Μοτοσικλέτας Θ. Χούντρας (Αφίδνες), στην πόλη (Πλ. Εξαρχείων και Μεταξουργείο).
Τα έργα που επιλέχθηκαν για το φετινό πρόγραμμα «γεννήθηκαν μέσα στη συνθήκη της αποστέρησης της ελευθερίας, και γι' αυτό έχουν την ποιότητα της κραυγής» λέει η Χριστιάνα Γαλανοπούλου. «Ανοίγουν ένα χώρο για να κατοικήσει η ασίγαστη δίψα, η διεκδίκηση, η ανάγκη για ζωτικό οξυγόνο.[...]Είναι ανάσες ελευθερίας, διεκδικήσεις δημοκρατίας, θρήνος για όσα χάσαμε ανεπιστρεπτί και ελεγείες για την άγρια χαρά της αναχώρησης». 'Οπως η αλληγορική περφόρμανς Anubi III των Ζapruder από την Ιταλία που ανοίγει το φεστιβάλ: μια περφόρμανς με μοτοσικλέτες moto-cross ή μάλλον μια παράδοξη συναυλία με τις μηχανές σε ρόλο τραγουδιστών και σε συνθήκη κινηματογραφικού γυρίσματος.
Το φεστιβάλ δανείστηκε εξ αρχής τ' όνομα του από τον ομώνυμο διαστημικό σταθμό, θέλοντας να δηλώσει ότι φέρνει ένα παράλληλο σύμπαν από καλλιτεχνικά πρότζεκτ, όπου η περιπέτεια ανάμεσα στη σκηνή, στην εικόνα, στον ήχο, στους ερμηνευτές, στους «θεατές» και στις ιδέες, ανοίγει καινούργιους ορίζοντες στις παραστατικές τέχνες.
Φέτος παρουσιάζει εννέα ευρηματικά πρότζεκτ Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, σε επιμέλεια της ιδρύτριας και καλλιτεχνικής διευθύντριας του φεστιβάλ, Χριστιάνας Γαλανοπούλου. Κάνουν πρεμιέρα σε ιστορικούς ή εναλλακτικούς εξωτερικούς χώρους: στο Αστεροσκοπείο Αθηνών, τον Λόφο Νυμφών, στον κήπο των Ελλήνων αρχαιολόγων (Ερμού 134), στην ταράτσα του Γαλλικού Ινστιτούτου (Σίνα 31), στο γήπεδο μπάσκετ οδού Θεσσαλονίκης και Στρ. Μακρυγιάννη (κάτω από τη Γέφυρα Μοσχάτου), στο πάρκινγκ Μ. Αλεξάνδρου 130, στη Σχολή Ασφαλούς Οδήγησης Μοτοσικλέτας Θ. Χούντρας (Αφίδνες), στην πόλη (Πλ. Εξαρχείων και Μεταξουργείο).
Τα έργα που επιλέχθηκαν για το φετινό πρόγραμμα «γεννήθηκαν μέσα στη συνθήκη της αποστέρησης της ελευθερίας, και γι' αυτό έχουν την ποιότητα της κραυγής» λέει η Χριστιάνα Γαλανοπούλου. «Ανοίγουν ένα χώρο για να κατοικήσει η ασίγαστη δίψα, η διεκδίκηση, η ανάγκη για ζωτικό οξυγόνο.[...]Είναι ανάσες ελευθερίας, διεκδικήσεις δημοκρατίας, θρήνος για όσα χάσαμε ανεπιστρεπτί και ελεγείες για την άγρια χαρά της αναχώρησης». 'Οπως η αλληγορική περφόρμανς Anubi III των Ζapruder από την Ιταλία που ανοίγει το φεστιβάλ: μια περφόρμανς με μοτοσικλέτες moto-cross ή μάλλον μια παράδοξη συναυλία με τις μηχανές σε ρόλο τραγουδιστών και σε συνθήκη κινηματογραφικού γυρίσματος.
