.jpg)
της αρθρογράφουΑλεξίας Φεσσά
Το κοσμικό αυτό «στέκι» της Πελοποννήσου τα έχει όλα: Είναι ένα πανέμορφο φυσικό λιμάνι με γαλαζοπράσινες πεντακάθαρες παραλίες, ιδανικό για μπάνιο, βόλτες και καλό φαγητό στα μαγαζιά του. Το Πόρτο Χέλι και η Ερμιόνη είναι ένας πολυτελής προορισμός για τους μυημένους στις απολαύσεις της καλής ζωής. Για αυτό άλλωστε αποτελούν από από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Αργολίδας.
Αρχαία πόλη των Αλιέων
Στα νοτιοδυτικά της Ερμιόνης. κοντά στο σημερινό Πορτοχέλι, ιδρύθηκε στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. η αρχαία πόλη των Αλιέων. Η μεγάλη ακμή της προσδιορίζεται από τον 6ο έως τον 4ο αιώνα π.Χ. Μετά την καταστροφή της Τίρυνθας από τους Αργείους, περί τα 460 π.Χ., εγκαταστάθηκαν εδώ πολλοί Τιρύνθιοι εξόριστοι, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα νομίσματα της πόλης των Αλιέων που φέρουν την επιγραφή «Τιρυνθίων» και χρονολογούνται από τα τέλη του 5ου ως τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Στον λόφο όπου υπάρχουν τα υπολείμματα της αρχαίας ακρόπολης η θέα προς τον κόλπο είναι μαγευτική .
Η Λιμνοθάλασσα της Θερμησίας
Η Θερμησία είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό στις όχθες μιας υπέροχης λίμνης, την οποία χωρίζει από την θάλασσα μια στενή λωρίδα άμμου ένα χιλιόμετρο σε μήκος, και πλάτος που δεν ξεπερνά τα 100 μέτρα στο πιο φαρδύ της σημείο. Τα καταπράσινα λοφάκια στην «στεριανή» πλευρά της είναι το Αλατοβούνι, ονομασία που κρατά από τις αλυκές που είχαν εδώ οι Ενετοί. Το όνομα Θερμησία πιθανότατα προέρχεται από θερμές πηγές που υπήρχαν στην αρχαιότητα. Τα μονοπάτια γύρω από τη λίμνη είναι ό,τι πρέπει για βόλτες και παρατήρηση των εκατοντάδων ειδών μεταναστευτικών και ενδημικών πουλιών που συγκεντρώνονται στα νερά της λιμνοθάλασσας, εντάσσοντας την σε εθνικά και παγκόσμια δίκτυα προστασίας βιοτόπων. Ψηλά πάνω από τη λίμνη, στην κορυφή του 230 μέτρων βράχου τον οποίο σκαρφαλώνει ένα σχετικά δύσβατο μονοπάτι, δεσπόζουν τα ερείπια του Κάστρου της Ωριάς, γνωστού και ως Θερμήσι. Βυζαντινό πιθανότατα κάστρο το οποίο έγινε αργότερα διοικητικό κέντρο των Ενετών στην περιοχή, το Κάστρο της Ωριάς δεν είναι σήμερα παρά τα λιγοστά απομεινάρια των τειχών του, τα οποία κατάφεραν μυστηριωδώς να επιβιώσουν όταν οι Ενετοί το ανατίναξαν φεύγοντας οριστικά το 171 –αφού το είχαν κερδίσει και χάσει αμέτρητες φορές σε τρεις αιώνες Ενετοτουρκικών πολέμων.
Στα νοτιοδυτικά της Ερμιόνης. κοντά στο σημερινό Πορτοχέλι, ιδρύθηκε στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. η αρχαία πόλη των Αλιέων. Η μεγάλη ακμή της προσδιορίζεται από τον 6ο έως τον 4ο αιώνα π.Χ. Μετά την καταστροφή της Τίρυνθας από τους Αργείους, περί τα 460 π.Χ., εγκαταστάθηκαν εδώ πολλοί Τιρύνθιοι εξόριστοι, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα νομίσματα της πόλης των Αλιέων που φέρουν την επιγραφή «Τιρυνθίων» και χρονολογούνται από τα τέλη του 5ου ως τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Στον λόφο όπου υπάρχουν τα υπολείμματα της αρχαίας ακρόπολης η θέα προς τον κόλπο είναι μαγευτική .
Η Λιμνοθάλασσα της Θερμησίας
Η Θερμησία είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό στις όχθες μιας υπέροχης λίμνης, την οποία χωρίζει από την θάλασσα μια στενή λωρίδα άμμου ένα χιλιόμετρο σε μήκος, και πλάτος που δεν ξεπερνά τα 100 μέτρα στο πιο φαρδύ της σημείο. Τα καταπράσινα λοφάκια στην «στεριανή» πλευρά της είναι το Αλατοβούνι, ονομασία που κρατά από τις αλυκές που είχαν εδώ οι Ενετοί. Το όνομα Θερμησία πιθανότατα προέρχεται από θερμές πηγές που υπήρχαν στην αρχαιότητα. Τα μονοπάτια γύρω από τη λίμνη είναι ό,τι πρέπει για βόλτες και παρατήρηση των εκατοντάδων ειδών μεταναστευτικών και ενδημικών πουλιών που συγκεντρώνονται στα νερά της λιμνοθάλασσας, εντάσσοντας την σε εθνικά και παγκόσμια δίκτυα προστασίας βιοτόπων. Ψηλά πάνω από τη λίμνη, στην κορυφή του 230 μέτρων βράχου τον οποίο σκαρφαλώνει ένα σχετικά δύσβατο μονοπάτι, δεσπόζουν τα ερείπια του Κάστρου της Ωριάς, γνωστού και ως Θερμήσι. Βυζαντινό πιθανότατα κάστρο το οποίο έγινε αργότερα διοικητικό κέντρο των Ενετών στην περιοχή, το Κάστρο της Ωριάς δεν είναι σήμερα παρά τα λιγοστά απομεινάρια των τειχών του, τα οποία κατάφεραν μυστηριωδώς να επιβιώσουν όταν οι Ενετοί το ανατίναξαν φεύγοντας οριστικά το 171 –αφού το είχαν κερδίσει και χάσει αμέτρητες φορές σε τρεις αιώνες Ενετοτουρκικών πολέμων.
Το Σπήλαιο Φράγχθι
Στη βόρεια γωνιά του κόλπου της Κοιλάδας, το σπήλαιο Φράγχθι είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα όπου έχουν βρεθεί ίχνη κατοίκησης της παλαιολιθικής περιόδου –εδώ μέσα ζούσαν άνθρωποι το 20.000 π.Χ. σημαίνει αυτό, για όσους δεν τα πάνε καλά με τις ορολογίες. Το σπήλαιο είναι μεγάλο και εντυπωσιακό, αν και η πρόσβαση είναι σχετικά δύσκολη −το μονοπάτι που ξεκινά από την παραλία Λαμπαγιαννά και ανηφορίζει τον ασβεστολιθικό βράχο απαιτεί σκαρφάλωμα, αλλά η εμπειρία και μόνο αξίζει με το παραπάνω τον κόπο. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές που έγιναν στο σπήλαιο τη δεκαετία του ’60 βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου.
Μονή Αυγού (Άγιος Δημήτριος)
Πρόκειται για ένα άκρως εντυπωσιακό μέρος. Η Μονή του Αυγού είναι χτισμένη στα βράχια του ομώνυμου Όρους ενώ από κάτω κυριαρχεί η θέα του φαραγγιού και του ποταμού Ράδου που το διασχίζει μέχρι την κοιλάδα των Ιρίων . Χρονολογείται από τον 14ο αιώνα ίσως και παλαιότερα ,μπορείτε να συνεχίσετε την κατάβαση μέχρι το ποτάμι σε ένα πανέμορφο τοπίο.
Φαράγγι Καταφύκι
Πέντε με έξι χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ερμιόνης, βρίσκεται το φαράγγι Καταφύκι (παραφθορά της λέξης καταφύγιο). Άγρια πουλιά, πλούσια βλάστηση, τρεχούμενα νερά και σπηλιές που αφηγούνται σαγηνευτικές ιστορίες συνθέτουν έναν μοναδικό ζωγραφικό πίνακα που σε προκαλεί να αποτελέσεις σημαντικό κομμάτι του. Στη δυτική πλευρά της χαράδρας υπάρχει ένας απότομος βράχος, ύψους 200 μέτρων, που δίνει την εντύπωση ότι γέρνει προς τη χαράδρα. Στο μέσο του βράχου υπάρχει κάποια τρύπα. Κατά τη Μυθολογία αυτή ήταν η είσοδος στον Άδη, απ’ όπου ο Ηρακλής έβγαλε το φοβερό Κέρβερο και ο θεός Πλούτωνας οδήγησε στον Κάτω Κόσμο την κόρη της θεάς Δήμητρας, Περσεφόνη. Οι κάτοικοι για να εξιλεωθούν από τη θεά έκτισαν τότε δυο ιερά, αφιερωμένα το ένα στη Δήμητρα τη Θερμασία (στη Θερμησία) και το άλλο στην κόρη της Περσεφόνη στα Είλια (Ηλιόκαστρο). Κατά το μεσαίωνα πίστευαν ότι η ομώνυμη σπηλιά οδηγούσε στην Κόλαση και απ’ αυτή μπαινόβγαιναν τα κάθε λογής δαιμόνια και ξωτικά, στοιχειά που δυσκόλευαν τη ζωή των περαστικών. Κατά τα βυζαντινά χρόνια, σε περιόδους ταραχών, κατάφευγαν εκεί οι κάτοικοι της Ερμιόνης για να προφυλαχτούν.Το αναρριχητικό πεδίο προσφέρεται και σε αρχάριους που θέλουν να βιώσουν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Μέσα στο φαράγγι στην έξοδο με την Ερμιόνη βρίσκεται το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που «φυλάει» τους επισκέπτες από το 1740 και τους «κρατά μακριά από τα κακά πνεύματα» όπως θέλει η τοπική παράδοση.
Στη βόρεια γωνιά του κόλπου της Κοιλάδας, το σπήλαιο Φράγχθι είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα όπου έχουν βρεθεί ίχνη κατοίκησης της παλαιολιθικής περιόδου –εδώ μέσα ζούσαν άνθρωποι το 20.000 π.Χ. σημαίνει αυτό, για όσους δεν τα πάνε καλά με τις ορολογίες. Το σπήλαιο είναι μεγάλο και εντυπωσιακό, αν και η πρόσβαση είναι σχετικά δύσκολη −το μονοπάτι που ξεκινά από την παραλία Λαμπαγιαννά και ανηφορίζει τον ασβεστολιθικό βράχο απαιτεί σκαρφάλωμα, αλλά η εμπειρία και μόνο αξίζει με το παραπάνω τον κόπο. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές που έγιναν στο σπήλαιο τη δεκαετία του ’60 βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου.
Μονή Αυγού (Άγιος Δημήτριος)
Πρόκειται για ένα άκρως εντυπωσιακό μέρος. Η Μονή του Αυγού είναι χτισμένη στα βράχια του ομώνυμου Όρους ενώ από κάτω κυριαρχεί η θέα του φαραγγιού και του ποταμού Ράδου που το διασχίζει μέχρι την κοιλάδα των Ιρίων . Χρονολογείται από τον 14ο αιώνα ίσως και παλαιότερα ,μπορείτε να συνεχίσετε την κατάβαση μέχρι το ποτάμι σε ένα πανέμορφο τοπίο.
Φαράγγι Καταφύκι
Πέντε με έξι χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ερμιόνης, βρίσκεται το φαράγγι Καταφύκι (παραφθορά της λέξης καταφύγιο). Άγρια πουλιά, πλούσια βλάστηση, τρεχούμενα νερά και σπηλιές που αφηγούνται σαγηνευτικές ιστορίες συνθέτουν έναν μοναδικό ζωγραφικό πίνακα που σε προκαλεί να αποτελέσεις σημαντικό κομμάτι του. Στη δυτική πλευρά της χαράδρας υπάρχει ένας απότομος βράχος, ύψους 200 μέτρων, που δίνει την εντύπωση ότι γέρνει προς τη χαράδρα. Στο μέσο του βράχου υπάρχει κάποια τρύπα. Κατά τη Μυθολογία αυτή ήταν η είσοδος στον Άδη, απ’ όπου ο Ηρακλής έβγαλε το φοβερό Κέρβερο και ο θεός Πλούτωνας οδήγησε στον Κάτω Κόσμο την κόρη της θεάς Δήμητρας, Περσεφόνη. Οι κάτοικοι για να εξιλεωθούν από τη θεά έκτισαν τότε δυο ιερά, αφιερωμένα το ένα στη Δήμητρα τη Θερμασία (στη Θερμησία) και το άλλο στην κόρη της Περσεφόνη στα Είλια (Ηλιόκαστρο). Κατά το μεσαίωνα πίστευαν ότι η ομώνυμη σπηλιά οδηγούσε στην Κόλαση και απ’ αυτή μπαινόβγαιναν τα κάθε λογής δαιμόνια και ξωτικά, στοιχειά που δυσκόλευαν τη ζωή των περαστικών. Κατά τα βυζαντινά χρόνια, σε περιόδους ταραχών, κατάφευγαν εκεί οι κάτοικοι της Ερμιόνης για να προφυλαχτούν.Το αναρριχητικό πεδίο προσφέρεται και σε αρχάριους που θέλουν να βιώσουν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Μέσα στο φαράγγι στην έξοδο με την Ερμιόνη βρίσκεται το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που «φυλάει» τους επισκέπτες από το 1740 και τους «κρατά μακριά από τα κακά πνεύματα» όπως θέλει η τοπική παράδοση.
Σπήλαιο Διδύμων
Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Δίδυμο στην Αργολίδα όπου υπάρχει ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Η γη έχει βυθιστεί σε δύο σημεία που μοιάζουν με ηφαιστειακούς κρατήρες. Δημιουργήθηκαν από καθίζηση του εδάφους και εντυπωσιάζουν με το κυκλικό τους σχήμα και το μέγεθός τους. Οι δύο κρατήρες, γνωστοί ως δολίνες δηλαδή σπήλαια, έχουν κυκλικό σχήμα και είναι ορατοί από μεγάλη απόσταση λόγω του μεγέθους τους. Ο ένας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και ονομάζεται μεγάλη σπηλιά και ο δεύτερος και μικρότερος κρατήρας είναι κατάφυτος από πεύκα και στα βραχώδη τοιχώματά του είναι λαξευμένα δύο εκκλησάκια, του Άη Γιώργη και της Μεταμορφώσεως.
Πύργος της Έλλης
Χτίστηκε το 1930 και σύμφωνα με πηγές θεωρείται ως ένα σπάνιο για την Ελλάδα αρχιτεκτονικό οικοδόμημα γοτθικού ρυθμού. Το πρώτο κότερο που προσέγγισε το λιμάνι του Πορτοχελίου, ήταν το «Ελλάκι» του μεγαλογιατρού Αναγνώστου, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του έχτισαν μεταξύ του 1928 και του 1930 την πρώτη έπαυλη στον οικισμό, γνωστή πλέον ως Πύργος της Έλλης. Ο πύργος της Έλλης είναι ιδιαίτερα αγαπητό οίκημα, το ίδιο συμβαίνει και με τους απόγονους του ζευγαριού, γιατί προσέφερε στο παρελθόν τη γεννήτρια που διατηρούσε δωρεάν ρεύμα κατά τους θερινούς μήνες, ευεργετώντας τους ανθρώπους του Πορτοχελίου, και προσφέροντας απλόχερα την βοηθειά τους σε όσους τη χρειάζονταν.
Παραλίες
Ο κόλπος της Αργολίδας φημίζεται για τις παραλίες του. Η κεντρική παραλία του Πόρτο Χελίου, η Χηνίτσα σε μικρή απόσταση, αλλά και λίγο πιο μακριά η Ερμιόνη, το Τολό, η Καραθώνα σας προσφέρουν άπειρες επιλογές για παραλίες. Μια ξακουστή παραλία απαράμιλλης ομορφιάς είναι ο Άγιος Αιμιλιανός. Επίσης, είναι οικισμός με εξοχικές κατοικίες που απέχει περίπου 4 χλμ. από το κέντρο. Η Βερβερόντα είναι οργανωμένη παραλία με beach bars, όπου μπορεί να βρει κανείς όλες τις απαραίτητες παροχές και ανέσεις για ένα ευχάριστο μπάνιο. Τέλος, η παραλία Κουνούπι είναι ακόμα μια εξαιρετική επιλογή για το μπάνιο σας.
Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Δίδυμο στην Αργολίδα όπου υπάρχει ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Η γη έχει βυθιστεί σε δύο σημεία που μοιάζουν με ηφαιστειακούς κρατήρες. Δημιουργήθηκαν από καθίζηση του εδάφους και εντυπωσιάζουν με το κυκλικό τους σχήμα και το μέγεθός τους. Οι δύο κρατήρες, γνωστοί ως δολίνες δηλαδή σπήλαια, έχουν κυκλικό σχήμα και είναι ορατοί από μεγάλη απόσταση λόγω του μεγέθους τους. Ο ένας βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού και ονομάζεται μεγάλη σπηλιά και ο δεύτερος και μικρότερος κρατήρας είναι κατάφυτος από πεύκα και στα βραχώδη τοιχώματά του είναι λαξευμένα δύο εκκλησάκια, του Άη Γιώργη και της Μεταμορφώσεως.
Πύργος της Έλλης
Χτίστηκε το 1930 και σύμφωνα με πηγές θεωρείται ως ένα σπάνιο για την Ελλάδα αρχιτεκτονικό οικοδόμημα γοτθικού ρυθμού. Το πρώτο κότερο που προσέγγισε το λιμάνι του Πορτοχελίου, ήταν το «Ελλάκι» του μεγαλογιατρού Αναγνώστου, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του έχτισαν μεταξύ του 1928 και του 1930 την πρώτη έπαυλη στον οικισμό, γνωστή πλέον ως Πύργος της Έλλης. Ο πύργος της Έλλης είναι ιδιαίτερα αγαπητό οίκημα, το ίδιο συμβαίνει και με τους απόγονους του ζευγαριού, γιατί προσέφερε στο παρελθόν τη γεννήτρια που διατηρούσε δωρεάν ρεύμα κατά τους θερινούς μήνες, ευεργετώντας τους ανθρώπους του Πορτοχελίου, και προσφέροντας απλόχερα την βοηθειά τους σε όσους τη χρειάζονταν.
Παραλίες
Ο κόλπος της Αργολίδας φημίζεται για τις παραλίες του. Η κεντρική παραλία του Πόρτο Χελίου, η Χηνίτσα σε μικρή απόσταση, αλλά και λίγο πιο μακριά η Ερμιόνη, το Τολό, η Καραθώνα σας προσφέρουν άπειρες επιλογές για παραλίες. Μια ξακουστή παραλία απαράμιλλης ομορφιάς είναι ο Άγιος Αιμιλιανός. Επίσης, είναι οικισμός με εξοχικές κατοικίες που απέχει περίπου 4 χλμ. από το κέντρο. Η Βερβερόντα είναι οργανωμένη παραλία με beach bars, όπου μπορεί να βρει κανείς όλες τις απαραίτητες παροχές και ανέσεις για ένα ευχάριστο μπάνιο. Τέλος, η παραλία Κουνούπι είναι ακόμα μια εξαιρετική επιλογή για το μπάνιο σας.
